kapı eşiği

Avluda çamaşır ipleri gerili, bir ağaçtan bir ağaca. 

Bir adam rakısından alıyor.
Bir kadın merdivenlerden iniyor. 

Bahçenin ortalarından köpek sesleri geliyor. 

Merdivenin altında uyuklayan köpek kulaklarını dikiyor; 

ama kalkmaya niyetli değil. 

Bir rüzgar sofadan avludan geçiyor. 

İpleri sallıyor, ağaçlar arasında yitip gidiyor.
Elektrik yeni gelmiş. 

Sokak lambaları henüz yok.
Sofada sarı bir ışık, büyük odada… 

Mutfakta gaz lambası, radyoda hüzünlü bir şarkı… 

Bu yeni yeni anladım. Belki anlar gibi oldum.

Şimdi sokak lambaları...

Tulumbanın yerinde bir musluk… 

Gaz lambaları hiç yok. 

Köpek sesleri yine duyuluyor ya, uyuklayan köpek çoktan ölmüş.
Çamaşırlar dama asılıyor. 

Televizyonda açılış cıngılı…
Her şey darmadağınık. 

Art arda anımsadığım bunlar, bir kapının eşiğinde. 

Nasıl bir hikaye bu; sarı ışık, mahzun şarkı…
ölmüş köpek… dut ağacı…