[Kayhan Kaynak]
Meşin yuvarlak yuvarlanınca önüne
Bir uğultudur tribünde
Hermes rüzgârdır şimdi
Alır götürür uzaklara ama yanı başına bırakır
Bilirsin ıslak çimlerin kokusunu
Tribün ve bir mabettir
Önünden gri beyaz fotoğraf kareleri geçer
Rakip ceza sahasına doğru
Sağ haf’ta bir onmaz keder
Biz Arjantin Köşede
Gole sevinmeye hazır çocuklar
Birazdan oradan bir Kayhan geçer
“Rüzgârın bir diğer oğlu”
Bayraklar dalgalanır, ölü konfetiler yine uçuşur
Bayraklar dalgalanır, ölü konfetiler yine uçuşur
Bir şenliktir ya bağbozumu
Asma yaprakları kıpırdar
Dalında şaraba keser üzüm
Portakal çiçeği, kokusuyla gelir
Goldür…
Bu yeşil sahalardan, turuncu akşamlardan
Bu yeşil sahalardan, turuncu akşamlardan
Şu devrandan, bir şehrin hatırasından
Alkışlarla, tezahüratlarla, şarkılarla
Feyzullah, Razık, Mekik Ahmet
Nejat, İsmail, Mustafalar
Timuçin, Bakir, Eyüp, Ümit’le
Bir Kayhan geçmiştir.
Sonra bir şarkı yalnızlık makamından
Sonra bir şarkı yalnızlık makamından
Sonra bir sessizlik
Kayıp bir zamandır, zannedersin ki güzdür
Sonra?
Sonra, formasına ah en çok yakışan adam
Bir Kayhan
Gurbette ölmüştür…
____________________
____________________
Şimdi Futbol
Bir Gurbet İmgesidir
Adana’da
____
De Ki Aşktır
18 Adanaspor Şiiri
4. Şiir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder