Dikildim Karşısına
“yağmurlar arkasında bir sabah vakti
Seni gömdüler, çok silahsızdım.”
Çok Silahsız/Hakan Savlı
Yetişemedim, o kadar uzun değildi kollarım. Gücüm de yetmedi engel olmaya. Çaresizdim ölüm karşısında, silahsızdım.
Çok severdim yağmurları. Şimdi dalga geçiyor benimle hayat. Sevdiklerimden de nefret ettirmeye çalışıyor sanki. “Neden benimle uğraşırsın ki!” dedim. Usulca aldı beni kollarının arasına, uyuşturdu sanki her tarafımı. “Alışacaksın.” dedi. “ Sen de alışacaksın. Sadece arada bir fısıldayacağım sana, unutmamalısın ne de olsa...”
Söylediklerinden sonra sırıttı hayat. Filmlerdeki kötü karakterlermişçesine...
H. Elif Akmeşe
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder