D’espinhosa El Aferrado, epilog

Kaymera / D’espinhosa El Aferrado

Kitaptan

___________________________________

Epilog

P

agan hayatına sadık kalan Aferrado Kabilesi, aile adlarının da altını çizdiği gibi ayak direyen bir kavimden gelmektedir. Çeşitli politik, ekonomik, askeri baskılara maruz kalmış olsalar da, kilisenin veya yerleşik rabbani dinlerin hışmına sıkça uğramışlarsa da inançlarından dönmemişlerdir. Fakat şiddetin niteliği zamanla değişmiş, müşfik görünen tavırlar katliamlara başlamıştı.

Kabilemizin 13 kadını, Oviedo’nun, meydanlarında cadı diye yakılmıştı; birçoğu yakın kuzenim olan erkekleri gözlerimin önünde kılıçtan geçirilmişti. Çocuktum o vakitler.

Zulme iman, kılıca can dayanmaz.

Bu yüzden kaçtık.

Kadim zamanlardan beri yaşadığımız topraklardan kısa sürede göç etmek zorunda kaldık. Kimimiz Orta Avrupa’nın karanlık ormanlarına gitti, kimimiz Batı Avrupa’da yeni bir hayat kurmaya çalıştı, kimimiz Atlas Okyanusunu geçip İzlanda’nın Pagan tarihine sığındı bu topraklarda. Ama kimse doğaya sadık olan bu hayat tarzından dönmedi.

Ben D’espinhosa Aferrado, kabilemin en serkeş fertlerinden biri olan gezgin… Bir süre küçük Pagan köylerinde yaşadım, onlara şiirler okudum, kabilemin Ezoterik sırlarından öğrendiklerimle kimi önemsiz hastalıkları tedavi ettim; anlayamadığım bir dinin askerlerine karşı, bir hayatı korumak için savaştım. Birkaç kez ölümden döndüm. Hiç kovalamadım, hep kaçtım.

Daha küçük bir çocukken göç edip uzaklaştığım atalarımın topraklarına bir daha hiç dönemedim.

Çok savaş gördüm, çok ölüm… Kıtlıklara, açlıklara şahit oldum. İnsanların ne çok hayalleri vardı, umutları! Sanki gözümün önünde dağların devrilişini izledim.

Dilerim insani bir geleneğin son mirasçılarına ithaf ettiğim bu kitap Aferrado adının anılmasına ve o kadim kültürün hep hatırlanmasına da vesile olur.

D’espinhosa El Aferrado

1297 Kışı

İzlanda / Karaormanlar