karga sahaf: sansür

karga efsaneleri

Efendim, Karga ile tilkinin hikâyesi hakikatte şöyledir:

Bizim Karga rakı masasına gidecektir, ahbaplarla nevale hazır edilmiştir. Bizimki de bakar çilingir sofrasına, Ezine Peynir eksiktir.

Olmaz, der, bir kanatta gider alır gelirim. Nedir ki, karga uçuşu 500 km’dir.

Gider, alır. Lakin dönüşte pek yorgun düşer. Eh, onca senenin Kargasıdır, yaş gelmiştir, kemale de ermiştir, gençliğin körük ciğeri vs haliyle yoktur, bir de son zamanlarda sigarayı filan artırmıştır.

Şu kuru dallarda bir soluklanayım der kendine.

Yakar bir filtresiz bu arada. Tam da o sırada sefil tilki geçiyordur. Her kurnaz gibi sefil bir mahlûk!

Efendime söyleyeyim, görür tabi bizimkini nefis kokulu Ezine ile. Kurar paçoz senaryosunu. Yok şarkıdır, türküdür, sendeki ne güzel bir sestir; olmadı evde çocuklar aç biilaçtır, yengen vallah hastadır, üç gündür eve bir lokma girmemiştir, yani…

Aslında yemez bu numaraları bilge Karga, ama karga evladıdır; ki son zamanlarda eski Yeşilçam filmlerini izlerken gözleri de dolmaktadır. Tamam bre adam, der. Sen al şunu, ama heder etme bak… Döner gider bir yarım kg daha alır.

Hikâyenin aslı budur.
O tilki d.mbüğü de âlemde mevzuyu farklı konuşur.
La Fontaine de ona alet olur…
Evet, öğrendiniz şimdi işin aslını…

"Ölüm, garip, iğrenç, korkunç bir böcek olsa
ve yoldan geçen birinin yakasına konsa...
Siz de onu görseniz.
Yolda durup:
“Affedersiniz, müsaade eder misiniz?
Yolunuzu kestim ama üzerinize ölüm konmuş” demez misiniz?
Şöyle iki parmağınızı uzatıp
onu fırlatıp atmaz mısınız?
Ne mükemmel olurdu değil mi?
Fakat ölüm bir böcek değil.
Bu gelip geçenlerin arasında birçokları onu üzerlerinde taşıyorlar,
ama görünmüyor.
Onun için de korkusuz, rahat rahat dolaşıp
yarınki, yarından sonraki hayatlarını kuruyorlar."

Luigi Pirandello
Ağzı Çiçekli Adam

iletişim

kargasahaf@yahoo.com

Posta
Baraj Yolu
Gökkuşağı Arkası
İksir Copy yanı
Sümer Mahallesi
69049 sokak
No: 5c
Seyhan
Adana

albino karga

Nedensiz ve nereden geldiği belirsiz bir hiç var içimde. Sanki uzun zamandır yaşananlar üzerime çökmüş ve ağırlığının altında hiç mi hiç şansım yok. Benim ondan başka kimsem yoktu, oysa o sadece beni sevemiyordu. Gökyüzünü severdi, güneşi, kuşları, denizin kokusunu, yağmurun sesini, kadınları, güneşli havaları… Kalbi ben gelene kadar dolmuştu. Erken gelebilseydim eğer belki de severdi beni sınırsızca. Ben karanlığın içinde albino bir Kargaydım. Oysa o siyahların en koyusuydu. Nazlı Akkaya

tebellik ve karga

Tembelliğe ve Çalışmaya Dair- İşçi erkek, kadın ve çocuklar, yüz yıldır bin bir zahmetle acının çarmıhlı tepesine tırmanmakta. Antik köleliğin hazır ve canlı örneği İsa gibi. Yüz yıldır zor altında çalışmakta, kemiklerini kırmakta, etlerini örselemekte, sinirlerini kırbaçlatmakta. Yüz yıldır açlık bağırsaklarını burmakta, beyinlerini sanrılara salmakta... Ey tembellik, uzun süren sefilliğimize acı. Ey sanatların ve soylu erdemlerin anası tembellik, insan kaygılarına merhem ol!

13 Ocak 2014 Pazartesi

sansür

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder